pourtant

Quelqu'un m'a dit

Net terug uit San Francisco.

Het was er heerlijk: de Golden Gate, met aan de ene kant oceaan, en aan de andere kant een adembenemend zicht op de skyline van de stad. De wilde zeeleeuwen aan Pier 39, die speciaal voor ons een liedje brulden en zelfs als echte kemphanen een robbertje begonnen vechten. Alcatraz, de prachtige huizen, de vriendelijke Amerikanen. Mijn eerste keer Amerika, en ja, het deed me wat.

En mijn valies? Die heb ik terug. Bij aankomst in Brussel kwam een vriendelijke dame er mee aangerold. Ik kon mijn oren niet geloven: "Jouw valies staat hier al sinds je verteksdag. We hebben contact opgenomen met San Francsico, maar op de een of andere rare manier is je bagage nooit op een vliegtuig geraakt." Mijn blijheid sloeg over in boosheid, want al die tijd had 'Mr Oh', mijn contactpersoon in SF (wat een naam ook), me voorgehouden dat ze niks wisten van mijn valies. Ik had me er al bij neergelegd ze nooit meer terug te zien...

Ik bevind me nog altijd in een roes, al is het maar omdat ik mijn jetlag nog lang niet verteerd heb. Zo heb ik om 3 uur 's nachts vannacht nog heerlijk klaarwakker van het onweer liggen genieten (en neen, ik was niet aan het slaapwandelen).
Maar vanavond wordt er een typsich Belgische: gaan shaken op de beats van Natalia. Yezzzz!

if you're going

kort berichtje uit san francisco. heerlijk weer, zotte amerikanen, rare toetsenborden, alles heel erg groot: de auto's, hotels, gebouwen, de bergen,...zaaaalig.

Een nadeel: mijn koffer is niet met me meegekomem. ik zit dus niet alleen met een jetlag, maar ook met kleren die ik na 24 uur reizen liever in de wasmand had gedropt. tandpasta en ondergoed ben ik dus ook al maar gaan kopen. laten we dus maar hopen dat ik mijn valies gauw terugzie...

peddelen

Don't you know that you're toxic

Drijven, glijden, vallen, zweten, rillen, en niet te vergeten: peddelen.

Met dat mooie weer gisteren, konden we niets anders dan de boer opgaan, erop uit trekken. Bikini aan, picknick mee, zonnecrème, en de kajak in.

Wat was dat heerlijk. Na ocharme anderhalf uur rijden, kom je in een België terecht dat in niets nog lijkt op het Vlaemsche landschap. Overal bos, prachtige rotsen, en zelfs een kasteeltje dat uit het niets opduikt. En daarvan kan je heerlijk genieten vanuit je boot, met de voetjes idyllisch in het water.

Natuurlijk weten wel meer Vlamingen dat zo'n afvaart bereleuk is, zodat de Lesse redelijk volgeladen was met blauwe, gele en rode kajaks. Maar dat kon de pret echt niet bederven. Ik wil best nog eens. Alleen aan die man met de sigaret in zijn ene hand en de gsm in de andere, heb ik me een beetje gestoord. Die heeft het niet begrepen.

de zon schijnt

You look wonderful tonight!

Weet je nog? Toen de zon scheen? Toen we 's morgens opstonden, de tuin in, want het was warm. Berewarm. Radio buiten. T-shirt en short aan. Ligstoelen buiten.

En dan moest er gewerkt worden. Moesten we de aandacht vestigen op onze doelstellingen, de mensen ervan overtuigen dat het goed voor ze was. Soms heel subtiel onze charmes bovenhalen, soms het gewoon uitschreeuwen. Veel ons hoofd laten zien, net voor de zomer, hielp ook. Of gewoon met goeie smoezen aan de deur gaan bellen.

Jaja, als je buren een zwembad hebben, moet je er als kind iets voor over hebben om hun duidelijk te maken dat je bij dat warme weer ook wel zin hebt in een duik. Soms lukte dat al beter dan de andere. Maar het is ons toch vaak gelukt. Wat wil je, als ze aan beide kanten een zwembad hebben en wij in een klein opblaasbaar ding moesten zitten luisteren naar de pret bij het groene gras van de buren.

Vandaag zou ik nog eens hetzelfde willen proberen. Eens lekker uitschreeuwen hoe warm ik het heb, en dat ik graag zou willen gaan zwemmen. Bij de buren. In een paar seconden tijd me omkleden, want het water wacht niet. En de luchtmatras in de vorm van een kikker al helemaal niet. Want de zon schijnt.

grenspostwalk

Don't wanna close my eyes
Don't wanna fall asleep
'Cause I'd miss you, babe
And I don't wanna miss a thing


Al de hele week heb ik een beetje schrik om te gaan slapen.

?

Twee nachten geleden was ik aan het dromen. Ik liep in een gang, een grote, grijze gang. Niet snel, niet langzaam, vraag me niet wat ik er precies deed. Opeens hoor ik in de verte iemand roepen. 'Dorien. Dorien?' Pas na een paar seconden realiseer ik me dat er echt op mij wordt geroepen. Het was mijn vriend Niels.

Het was al half 3 's nachts, maar Niels was toevallig wakker. Hij hoorde me heel snel opstaan en naar de slaapkamerdeur wandelen, en vroeg wat er aan de hand was. Toen hij geen antwoord kreeg, is hij op me beginnen roepen. Na een paar keer roepen, reageerde ik eindelijk.

Helemaal in paniek, mijn hart bonsde in mijn keel. Want door het geroep van Niels werd ik wakker, en besefte ik dat ik niet in mijn bed lag, maar rechtstond, in het midden van onze kamer. Ik was helemaal verward, want ik liep toch in een gang. Of niet soms? Maar ik was zo moe dat ik meteen terug in bed gekropen ben en opnieuw in slaap gevallen ben.

De volgende dag hebben we er de hele tijd grapjes over gemaakt. Maar ik voelde me toch niet zo goed: Wat als Niels me niet had wakker gemaakt? Zou ik al langer slaapwandelen? Verklaart dit de blauwe plekjes die ik soms op mijn armen heb? Wie weet maak ik wel hele wandelingen en spring ik op de daken zoals de stripfiguren dat doen?

In elk geval: het zit me niet zo lekker. En zoals Niels al zei: "Doe dat vooral maar niet in Israël, of je wandelt 's nachts nog de grensposten over". Jongens, toch.

peter pan

I want to fly

Ik heb nog maar eens een quizje gedaan. Deze keer een hele leuke, waarop je kan ontdekken welk disney-figuurtje je bent. Eerder was ik er al achtergekomen dat ik in Sesamstraat 'Elmo' ben, dat lief, rood ding ;-). Nu weet ik ook wie mijn disney-alter ego is.

You scored as Peter Pan. Your alter ego is Peter Pan. You are a child at heart. Anything you believe is possible, and you never want to grow up.

Which Disney Character is your Alter Ego?
created with QuizFarm.com

m'n lief

Want m'n lief, altijd heb ik je lief

De nieuwtjes:

-Israël is zo goed als rond: van 7 tot 21 juli zullen Niels en ik het land doorkruisen, van Jeruzalem naar de Negev-woestijn, van de Dode Zee naar het Meer van Tiberias, en vandaaruit langs enkele dorpjes, dode zeerollen en militaire stellingen naar Tel Aviv, waar we mijn nichtje zo'n 4 dagen gaan bezoeken, en gaan uitrusten aan de stranden der Middellandse Zee. Telkens verblijven we in typische Israëlische kibbutz. Dat heeft de prijs van ons verblijf naar beneden gedrukt en is bovendien veel gezelliger.

-Ik ga eind deze maand mijn eerste stapjes op Amerikaanse bodem zetten. Voor mijn werk mag ik de bloemetjes in mijn haar steken en naar San Fransisco gaan voor eBay Live, hét event voor de eBay community. Ondanks de jetlag en het zware werk dat me er te wachten staat (netwerken, artikels schrijven), kijk ik er heel erg naar uit.

ik ben een postmodernist

Volgens een quiz die de rond doet op het www ben ik voor de volle 75% postmodernistisch. Nochtans dacht ik nogal eens aan 'de' waarheid vast te hangen. Maar neen, ik sta op losse schroeven ;-)

You scored as Postmodernist. Postmodernism is the belief in complete open interpretation. You see the universe as a collection of information with varying ways of putting it together. There is no absolute truth for you; even the most hardened facts are open to interpretation. Meaning relies on context and even the language you use to describe things should be subject to analysis. Postmodernist 75% Cultural Creative 69% Romanticist 50% Existentialist 44% Fundamentalist 38% Modernist 38% Idealist 38% Materialist 31%

oranje brij (hmm!)

They're coming to get you

Wat een week. Mensenlief. In ons appartementje staat de hele boel op zijn kop. Zo'n drie weken geleden begon de miserie: de buurvrouw van 'thuis onder' had water in haar bad als wij ons doushten. Het mens heeft altijd aandacht nodig, dus wij dachten: ze is weer aant overdrijven. Tot de week daarop: maitje in onze box van de verzekeraar van die van 'thuis schuin onder': "hoe groot is het lek dat u heeft vastgesteld?". Wij weten van geen lek -bij ons was alles normaal- , maar het was duidelijk: er is iets met het buizensysteem. Intussen beloofden we niet meer te doushen !!! (Nee, we stinken niet, mogelijkheden genoe om ons elders te doushen)

Eergisteren hetzelfde liedje bij ons: het water in de afwasbak kwam naar omhoog, en werd een dikke oranje brij. En het ergste van al: dat stonk. Even later kwam de buurvrouw kloppen: bij haar was het nog een graad erger, want haar keuken stond vol stinkend water.

En wat dan? Niemand pleit schuldig, de ene huurt, de andere bezit zijn appartementje. Dus wat met de kosten? Intussen heeft de Wooncentrale na lang aandringen een loodgieter gestuurd die gisteren tot middernacht aan het werk is geweest, maar nog steeds niets heeft gevonden. Daarom komt hij vanavond terug, om te breken. Wie dat allemaal zal betalen: het is me een raadsel. Onze huisbaas is in elk geval van plan om ons voor eventuele kosten te laten opdraaien. Dus ik bereid me al voor op getrouwtrek hier, ginder en overal.

Dit zijn dus de dingen waar ik geen zin in heb.
Enfin: Ik heb me al genoeg opgejaagd, dus laat ik deze post ook maar eens eindigen met een liedjeszin:

Let it be! En nu het nog zelf gaan toepassen...