theonehitwonder: July 2005

hollands handelaarsinstinct

Dit is de foto die ik altijd al heb willen droppen op mijn blog. En nu is het eindelijk gelukt. Helemaal niet meer up to date, want maanden geleden getrokken. En we staan er ook niet helemaal op z'n mooist op (mijn zusje en ik). Wél helemaal in het wit. We waren dan ook met een aantal mensen afgezakt naar Sensation White, een mega-dance event in het Sportpaleis van Antwerpen, waar je alleen maar binnen mocht als je volledig 'en blanche' was. Zaaaalig om te zien, een heel wit sportpaleis.

Sensation werd georganiseerd door het Nederlandse bedrijf id&t. De white party was een eerste poging om voet op Belgische bodem te zetten; in Nederland zijn ze een fenomeen en organiseren ze mega-dance events, buiten, op de wei, zoals de rockfestivals, maar dan met andere muziek. Steeds uitverkocht, en populairder dan hun Nederlandse rockbroertjes. Hun tweede grote Belgische feit vindt binnenkort plaats, in Boom. Tomorrw'land. Het klinkt veelbelovend. En hoewel ik nog niet weet of ik ga, ben ik toch ondersteboven van hun aanpak. Intussen heb ik al een CD toegestuurd gekregen met de mix van Sensation White (én een uitnodiging voor Tommorrow'land), heb ik plastieken grasperkjes in mijn brievenbus gekregen, en zie ik overal flyers en affiches van id&t. Dat Hollandse handelaarsinstinct is still alive and kicking, als je het mij vraagt.

niks mis mee

like the way i do

een lange blogpauze. geen internet op vakantie, en geen zin om het internet op te gaan na de vakantie. Want eerlijk gezegd: zo zonder internet valt er heel wat - zoniet alle- druk van je af. Niemand kan je bereiken, niemand kan je met dringende vragen lastig vallen. Hoewel: er is nog altijd de gsm. Maar die werd na een week, samen met de hele inhoud van mijn tas, gestolen. De tweede week Israël ben ik dus doorgekomen zonder gsm. Zonder iemand aan de andere kant van de lijn. Stilte. De stilte van de woestijn. De stilte van een ronkende huurauto. De stilte van een kasteel, hoog op een berg. De stilte van de zee in Tel Aviv. De stilte van de klaagmuur. De stilte van niets anders dan alleen datgene wat je rond je ziet. En alleen maar kunnen praten met diegene die voor je staat. Nooit met zoveel mensen gepraat als in Israël. Nooit zoveel genoten.
Het was een heerlijke vakantie. Een rustige vakantie, ondanks de diefstal. En als je één keer weer het internet opgaat, je mailbox opent, en een vervangsimkaart hebt, gaat het leven weer zijn gewone gangetje. En daar is niks mis mee.

on ebay

On Ebay
From Babylon back to Babylon

Amerika heeft me helemaal ingepakt, beetgepakt, vastgepakt. Toen ik dat vol enthousiasme aan iemand vertelde, zei die: "Dat is altijd zo bij een eerste keer Amerika. De volgende keer is je verwondering al wat minder, en de keer daarna vind je het heel normaal." Ik kan me dat wel indenken, maar ik hoop dat het me nooit overkomt. Dat ik de sterretjes blijf voelen, dat ze blijven tintelen.

En tja, natuurlijk was ik onder de indruk. Want dan mocht ik tijdens mijn eerste keer ook nog meteen naar het megagrote verjaardagsfeest van eBay. Alwaar ik een heel mooi liedje heb opgevist van de groep Chumbawamba, over eBay. Een ironisch liedje, doelend op een land waarin alles te koop is. Maar dat is niet alleen in Amerika zo. En dan nog: voor mij is het liedje gewoon mijn 'Amerika-liedje', niet meer en niet minder. Zo heb ik voor elke vakantie of elke speciale gelegenheid wel een liedje. Iedereen tcoh?

Goh, en de sterretjes zullen blijven tintelen. Want overmorgen vertrekken we naar Israël, voor weer een hele hoop nieuwe ervaringen. Het doet me toch wat. En ik wil er volop van genieten.

Ik probeer af en toe een stukje te posten of een foto up te loaden, met hopelijk alleen maar leuk nieuws. Het ga jullie goed, en tot gauw!