Monday, July 28, 2008

Vind de twee kleine katjes

twee minikatjes

Snoezig, schattig oh zo lief. Te bezichtigen, bewonderen en fotograferen bij mijn mama en papa thuis ;-)

Wednesday, July 23, 2008

I wanna be your light revisited



Ik vind dit zo'n mooi liedje dat ik er een stukje uit heb geleend (of ja, genomen, of ja, gestolen) voor mijn eigenste Twit2Art.

dance1

dance2

dance3

Wednesday, July 16, 2008

Frans babbelen met verse radijsjes

Op dinsdagavond 22 juli zijn we al aan onze zesde editie van de Franse babbelavond toe. Die ben ik sinds februari maandelijks (elke vierde dinsdag) in Hasselt aan het organiseren. Bedoeling is om op een gezellige en vrijblijvende manier je Frans te oefenen. Zonder daar meteen lessen voor te moeten gaan volgen. Want die zijn meestal verplicht, er kruipt enorm veel tijd in, het kost ook nog eens geld,...

Voor de zomermaanden hebben twee babbelaars voorgesteld om in hun tuin samen te komen. Dat was in juni alvast erg gezellig, met radijsjes, aardbeien en kruisbessen recht uit 'den hof'. En ook de 22ste juli zijn we er opnieuw welkom. Voor meer info stuur ik je door naar de blog van de Franse babbelavond. En voor wat sfeerbeelden hoef je gewoon even hieronder te kijken :-)

A la prochaine!

franse babbelavond 5

Franse babbelavond 5

Monday, July 14, 2008

hmmmmm, het zeetje

de laatste loodjes

Wednesday, July 09, 2008

Oefening baart kunst: te voet door Truiense velden

In augustus vertrek ik op reis. Sommigen kennen de bestemming al. De ene wil in mijn schoenen staan, de andere verklaart me gek. Ik hou jou, bloglezer, nog even in spanning ;-). In elk geval vergt het enige oefening. En dat is dan ook wat ik afgelopen zondag samen met reisgenootje An heb gedaan: geoefend, en hoe!!

de grote markt van sintruin

veld met klaprozen nog dichterbij

kapelletje onderweg

an en ik

wijncafé onderweg

PS Wat ik eigenlijk nog nooit heb verteld maar waar ik toch een beetje fier op ben. Als je de Joker vakantiefolder van deze zomer openslaat op bestemming Australië, vind je daar een foto die ik heb getrokken (mijn naam staat erbij). Per bestemming kozen de makers van de brochure telkens twee foto's uit. Met een bejaard toestelletje en no-fucking-photoshop heb ik al die anderen met hun geweldige toestelletjes en technieken overtroefd. Ha :-).

Monday, July 07, 2008

Jena 5 van 5

5.

Op de terugreis besloot ik dat ik eigenlijk heel gelukkig mag zijn met alles wat ik tot nu toe heb gezien, met iedereen die ik tot nu toe in mijn leven ben tegengekomen. Voor papa en mij was het ons eerste reisje samen en dat is echt goed meegevallen. We hebben mekaar veel verteld zo onderweg. Het mooiste? "Als mensen die ik tegenkom vragen hoe het met je gaat, dan vertel ik hen dat jij doet waar ik altijd van heb gedroomd." "Hoezo," vroeg ik. "Wel, dat jij gewoon doet, de koe bij de hoorns vat en geen excuses maakt om dit of dat niet te doen. Neem nu Jena: je wilde een jaar weg en je gaat gewoon, ervan uitgaande dat het allemaal wel losloopt." "En dat doet het ook, altijd," zei ik. En inderdaad: dat doet het echt, altijd. Neem nu ons verblijf in Jena. Alle hotels volgeboekt. Normaal gezien zouden we immers een nachtje eerder blijven logeren. "Keine Doppelzimmer mehr," zei een Oost-Duitse receptioniste op onvriendelijke toon toen we eindelijk uitgeput in Jena aankwamen. "Deshalb kriegt ihr die Suite, für den gleichen Preis." Een neen, dat hebben we ons niet beklaagd, we hebben er zelfs van genoten ;-).

am jenzig

Friday, July 04, 2008

Jena 4 van 5

4.
jenzig
De Jenzig

auf dem jenzig
De Jenzig veroverd

De eindbestemming deed mijn hartje sneller kloppen. Zeker toen ik iedereen terugzag, ook mensen van wie ik zelfs niet wist dat ze zouden komen. Waw! Met een aantal beklommen we de Jenzig, een berg aan de rand van Jena. Een zalig weer, herinneringen ophalen, lachen, afzien,...Daarna 'grillen' en ook nieuwe mensen leren kennen. Net zoals in de oude dagen. Alleen was er deze keer Belgisch bier en chocolade. Op in geen tijd natuurlijk :-). Rond middernacht de stad ingetrokken met iedereen, sommigen duidelijk geen duvel gewoon :-) En ook dat was allemaal weer net als 5 jaar geleden. "We zijn blijkbaar allemaal niet veranderd," vertelde ik de Duitse Karsten. Die wijs zei: "Natuurlijk zijn we wel veranderd, maar dat willen we niet geloven, toch nu niet. Even doen alsof alles nooit anders is geweest. Maar dat is het natuurlijk wel." En ik denk dat hij gelijk heeft.

meine frühere wg
Mijn WG of Wohngemeinschaft waar ik een jaar heb gewoond. In Duitsland heb je geen kot, maar wel een verdieping, waar je met drie of meer studenten een keuken en badkamer deelt.

hitlers adler
Vanaf de Jenzig heb je zicht op een speciaal deeltje geschiedenis van Jena. Als je goed kijkt zie je in het stratenplan van deze wijk de helft van de Duitse adelaar. Hitler wilde deze wijk laten aanleggen in de vorm van dit (nazi)Duitse symbool, maar is (gelukkig) slechts tot in de helft geraakt.

Datscha Daniel
Op onze weg terug bezochten we de 'datsja' of het buitenhuisje van Amerikaan Daniel. Buiten de stad vind je vele van die zalige plekken.

grillen bei karsten
Wanneer het maar kan, slaan Duitsers aan het grillen. Leukleuk :-) Net zoals in Australië staan er in de parken ook betonnen barbecues, waar de Duitsers gretig gebruik van maken.

Thursday, July 03, 2008

Jena 3 van 5

3.

En net toen we ergens aan een parking in de buurt van het station de auto wilden parkeren, zagen we een bordje met 'hotel'. Hup daarheen. "Kostet aber 150 euro," zei een onbeleefde portier. Die dacht wellicht dat mijn papa met een jong ding (ik dus) aan het scharrelen was. Zulke blikken hebben we nadien namelijk nog meer gezien. Maar toen mijn papa over 'meine tochter' begon, was alles in orde. Hèhè, ein-de-lijk slapen...Om de volgende morgen te constateren dat we in een prachig hotel waren beland. Fulda is één en al barok, en ook het hotel en het megalomane ontbijt waren dat. Nu, wij hadden niet te klagen en hebben er enorm van genoten. Na een wandeling in het mooie Fulda, konden we dan eindelijk vertekken...richting eindbestemming Jena.

fulda

fulda

Wednesday, July 02, 2008

Jena 2 van 5

stau

2.

Neem nu mijn papa. Toen ik aan telefoon vertelde dat ik binnen een paar uurtjes naar Jena zou vertrekken, vond mijn mama dat meteen jammer. "Als ik geen rapporten moest uitdelen, kwam ik dadelijk mee." Mijn papa luisterde vanop de achtergrond mee, moest geen rapporten uitdelen en deelde mama doodleuk mee dat hij dan wel meekwam. En een paar uur later waren vader en dochter onderweg. Richting een grote reünie georganiseerd door de universiteit daar, ter gelegenheid van haar 450-jarig bestaan.

Op vrijdagavond was er een groot feest in de botanische tuinen van Jena en daar zou ik met vrienden uit Duitsland, Frankrijk en Tsjechië afspreken. Maar dat was dan weer sneller gezegd dan gedaan. Papa en ik waren weliswaar zonder 'stockendes Verkehr' of 'Stau' door ondermeer Keulen en Frankfurt geraakt, maar net toen we dachten 'dat gaat hier uitstekend', stonden we vast. En niet zomaar vast. Serieus vast. Op de radio hoorden we dat een vrachtwagen of LKW was omgeslagen, dat er een gevaarlijk goedje in de vrachtwagen zat, dat de expert ter plekke moest komen, dat het overpompen niet ging zoals het moest...

Van de beroemde Deutsche Gründlichkeit was niks te merken. Uur na uur na uur stonden we stil, met het nieuws als leidraad. Picnicken op de autostrade, het is eens wat anders. Maar om 2 uur 's nachts waren we het toch een beetje beu. Toen we eindelijk aan een afrit werden omgeleid, zat ook daar het verkeer nog steeds vast. Gelukkig kregen we van het Rode Kruis thee aangeboden en intussen hadden we ook een deel van de Belgische chocolade-voorraad geplunderd die ik voor mijn vroeger kotgenootje meehad. Nood breekt wet ;-). Overal stonden auto's met slapende mensen langs de kant, en dus besloten ook papa en ik een plekje te zoeken om toch een beetje te slapen. De gps (mijn nieuwe beste vriend sindsdien ;-) bracht ons naar een stadje in de buurt. Fulda.

Tuesday, July 01, 2008

Jena 1 van 5

1.

Na lang twijfelen besloot ik terug te keren naar een plaats waar ik een jaar lang heel gelukkig ben geweest. Jena, Duitsland, waar ik tijdens het schooljaar 2003-2004 Duitse taal en cultuur ben gaan studeren. Een prachtig jaar, met een zomer die eindeloos duurde. Met feestjes tot in de vroege uurtjes. Met levenslessen waar ik nu nog altijd heel dankbaar om ben. Met onnoemelijk veel herinneringen, waarvan sommige heel ver. Maar elke plek en elk gebouw dat ik op mijn weg door Jena tegenkwam riep ze stuk voor stuk weer op. "Oh, op die berg zijn we ooit om 2 uur 's nachts nog met de slaapzak naar boven geklommen om onder de sterrenhemel te slapen". "Op dat plat dak heb ik nog spagetti zitten eten met Anna". "Op dat pleintje heb jij toen zo vals gitaar gespeeld".

En meer nog dan al die herinneringen, kwam dat ongelooflijke gevoel van alles-kan-en-het-leven-is-zo-mooi weer helemaal terug. Als Erasmus-student leef je een beetje in een andere wereld, een klein paradijsje. Elke dag leer je nieuwe mensen kennen, elke week bezoek je wel eens een andere plek, en leren is eigenlijk helemaal bijzaak. Zweven doorheen een schooljaar. En dat gold er voor iedereen.

Jena is mooi. Zoals Daniel me vertelde: "Jena ist das beste Geheimnis Deutschlands". De Amerikaan voelt er zich perfect gelukkig en is er zoals zovele andere Erasmus-studenten blijven hangen. En waarom het een geheim is? Als je over de autostrade langs Jena rijdt zie je zogenaamde 'Plattenbauten' oftewel enorme rijen betonnen woonblokken, erg hip in de jaren 70 en 80, maar nu nog allesbehalve. En iedereen die dat ziet, zoeft met grote snelheid langs Jena. Nooit doen, want de stad van Carl Zeiss heeft zoveel te bieden. En ik zeg dat niet omdat ik er nu toevallig mijn hart heb verloren. Want dat doet gewoon iedereen, automatisch.

jena

Jena