Tuesday, April 28, 2009

objectified

objectified that is

Gisteren kreeg ik mijn langverwachte Objectified T-shirt in de bus. All the way from America.

Gewonnen nadat ik op de blog van Hannes mijn favoriete ding inclusief foto had ingestuurd.

Als je goed kijkt is elk lettertje op de T-shirt een ding. Van een tandenborstel tot een zonnebril en stoel. Super T-shirt vind ik het. Nog ns merci Hannes!

Thursday, April 23, 2009

woordenwirwarmixer

Sprookje
Spookje
Gezichtje
Gedichtje

Ik heb inspiratie vertelde ik een lieve bloem

Maar de woorden
Worden nog geen zinnen
Nog geen klanken
Zacht en mooi

Ik ga er dus nog niet aan beginnen
Woordenstroom blijf in je kooi

Ik ga gedichtenland echt nog niet binnen
Moet me eerst afvragen wanneer en wat

Nog even wachten dus
op een sprookje spookje gedichtje gezichtje

Nog even zien hoe ik het in de
woordenwirwarmixer gooi

Tuesday, April 14, 2009

terug op de wereld

Een schitterende I love the 90s party op zaterdag. 22.000 mensen verzameld in de Ethias Arena. Een een dj die ons zo rond middernacht 'Angels' van Robbie Williams voorschotelt. De hele zaal zong van begin tot einde mee. Kippenvel. Gänsehaut. Goose bumps. Waren het gevolg. En dan was er die sterke vrouw Gala, de reünie van Ray en Anita van 2Unlimited en een geweldig gezelschap dat er net als ik helemaal voor ging. Ik geniet nog steeds na.

Zondag kreeg ik mijn klop. Maandag was die nog niet over. Gelukkig was het paasmaandag en viel ik er dus niemand echt lastig mee.

Vrijdag gaf 'mijn Jo' dan ook nog eens een ton voor zijn dertigste verjaardag. Tot een gat in de nacht zalig buiten op een terrasje babbelen en onnozel doen. Wat mijn zondagse klop er uiteraard niet minder op maakte.

Dus hier zijn we dan. Dinsdag en eindelijk een beetje terug op de wereld. Hallo daar :-)

Tuesday, April 07, 2009

Mrs Bouquet

Soms lijk ik wel Mrs Boucquet - Bucket

Naast Jo in de auto


Laatst nam ik me voor op mijn tanden te bijten

Maar na twee minuten ontglipte me alweer een 'pas op'


Dus gaf ik mezelf een tweede kans

en zou ik zwijgen zo naast Jo

tenzij in levensbedreigende situaties

of tenzij hij me iets zou vragen

dat was de stilzwijgende deal met mezelf.


Dus ik zweeg

en beet op mijn tanden

en gaf hem en mezelf een tweede kans

Verkeerd en fout is hoe we reden.


Veel te laat vroeg Jo:

"We hadden een paar kruispunten eerder moeten inslaan hè?"

Ik knikte en glimlachte.

Mrs Bouquet was even verdwenen

Ik had mijn tweede kans met beide handen gegrepen

En zo met veel omwegen geraak je er uiteindelijk ook.