een plekje ertussenin

Oei, gisteren helemaal geen tijd gehad voor mijn blog. Daarom nu een extra grote inspanning. Hoewel...Misschien maak ik er wel een heel kleintje van, want zoveel heb ik niet te vertellen. Behalve dan misschien dat ik gisteren naar Expeditie Robinson heb gekeken. Fantastisch om te zien hoe mensen in zulke omstandigheden met mekaar en zichzelf omgaan. Stoere mannen die post en foto's van thuis krijgen en plots in mekaar storten, zogezegde omkoopschandalen maar eigenlijk een strijd om te overleven, eeuwige zielsgenoten die afscheid nemen maar niet voor lang, de mangrovebewoners versus het kamp van de overblijvers...Niet te missen, eigenlijk. Fysiek een harde noot om te kraken, en daarom zal ik waarschijnlijk nooit in het programma geraken, maar ik denk er weleens over na: hoe zou ik het er daar vanaf brengen, zo op een exotisch eiland met weinig eten en veel spanningen? Ben ik de eerste afvaller of net een geboren Robinson? Ik moet u het antwoord schuldig blijven, maar ik hoop op een plekje ertussenin. Dan zou ik al heel tevreden zijn.