Geeeeeef acht

Walking the thin line
Between the colours in my head

De laatste dagen leef ik in een rare wereld, een wereld die er heel mooi uitziet, maar het eigenlijk helemaal niet is. Heel onperfect, heel menselijk dus, maar niks voor mij.

Gelukkig komt iemand me daar af en toe eens uittrekken, zoals Steven maandag (zie thursday-post). Na jaren waren we nog min of meer dezelfde, en al gauw begon hij honderduit over zijn avonturen in het leger te vertellen. Over zijn kampen in het buitenland, zijn trip naar New York met militairen van over de hele wereld. Ik heb vooral zitten luisteren, maar eigenlijk was dat ook wat ik op dat moment nodig had.

Geeeeeeef acht!