niks mis mee

like the way i do

een lange blogpauze. geen internet op vakantie, en geen zin om het internet op te gaan na de vakantie. Want eerlijk gezegd: zo zonder internet valt er heel wat - zoniet alle- druk van je af. Niemand kan je bereiken, niemand kan je met dringende vragen lastig vallen. Hoewel: er is nog altijd de gsm. Maar die werd na een week, samen met de hele inhoud van mijn tas, gestolen. De tweede week Israël ben ik dus doorgekomen zonder gsm. Zonder iemand aan de andere kant van de lijn. Stilte. De stilte van de woestijn. De stilte van een ronkende huurauto. De stilte van een kasteel, hoog op een berg. De stilte van de zee in Tel Aviv. De stilte van de klaagmuur. De stilte van niets anders dan alleen datgene wat je rond je ziet. En alleen maar kunnen praten met diegene die voor je staat. Nooit met zoveel mensen gepraat als in Israël. Nooit zoveel genoten.
Het was een heerlijke vakantie. Een rustige vakantie, ondanks de diefstal. En als je één keer weer het internet opgaat, je mailbox opent, en een vervangsimkaart hebt, gaat het leven weer zijn gewone gangetje. En daar is niks mis mee.