leve het handbal

Vandaag kreeg ik de kortste mail ooit. 'ok' was het antwoord op een vraag die ik eerder via mail had gesteld. Een uiterst lange vraag, maar met het korte en krachtige antwoord was wel alles gezegd. En eigenlijk deed het zelfs deugd om eens een 'kortje' te krijgen.

Nog een klein maandje en ik word sportief. Allé, dat hoop ik toch. Vanaf dan begin ik met de start2run-cursus. Het is van te moeten, echt waar, want ik heb met een collega gewed dat we beiden in oktober de 15 kilometer op Dwars door Hasselt zullen lopen. Als ik geen verzuurde benen of een hartstilstand wil krijgen, zal ik dus echt moeten beginnen trainen. Mijn collega heeft intussen een voorsprong van een paar maanden. Meteen na onze weddenschap is ze beginnen oefenen. Blijkbaar heeft ze iets meer karakter. En houdt het koude weer haar niet tegen...Maar ik ga ervoor. Eerst nog een maandje lekker luieren, en dan begint het grote werk :-)

Intussen doe ik wel passief aan sport. Zaterdag zijn we naar de handbalmatch Initia Hasselt - Sasja Neerpelt gaan kijken. Ook Tine en Eddy waren daar, en namen prachtige foto's. Het was een superspannende match -spannender dan de gemiddelde voetbalmatch- dus ik ga beslist nog eens terug. Ook het feit dat je zalig binnenzit en dus geen wolkjes hoeft te blazen in de buitenkou, heeft me wel gecharmeerd. Leve het handbal!