kom met je
Ik schreef dit gedicht voor mijn zusje, voor ze naar Noorwegen vertrok. Want God, wat ging ik haar missen. Eergisteren schalde plots Robbie Williams live door mijn gsm. Als we naar concerten gaan, laten we mekaar op die manier altijd even meegenieten. Ze zat dus in het Koning Boudewijnstadion en is terug. Van nooit weggeweest.
Gelukkig, want wat zijn het weer hectische tijden. Ik zit namelijk met de typische 'kwarteeuw' oftewel 25-year-old crisis: carrière, gezin, of nog eventjes de wereld in? Tja, en daar zit je dan: alle mogelijkheden open, mooier kan het niet, maar keuzes maken kan al evenmin. Ik kan het al evenmin. Aaaargh!
Kom met je
Zoals je met je handpalmen
Tien vingers stevig tegen mekaar geperst
Druppels water uit de kraan opvangt
In je zelfgemaakte kommetje
Je hand-gemaakte kommetje
Om ze nooit meer los te laten
Net zo probeer ik je te grijpen
Te begrijpen
Vast te pakken Vast te
Houden van was nooit zo moeilijk
Net zoals dat beetje water
Nog voor je er goed en wel erg in hebt
Als duizend kleine spinnetjes
Stilletjes wegkruipt tussen je vingers
Een zwart gapend gat achterlatend
Weg-loopt
Net zo ga jij je eigen pad
Natuurlijk
Waarom niet?
Maar God, wat ga ik je missen…
posted by dorien @ 12:06 AM
4 comments
4 Comments:
Je hebt het de wereld in gestuurd: "kom met je", en je hebt gelijk want het is mooi.
Bedankt om het te delen met ons.
En wat betreft de keuzes die je maakt op je 25ste. Wat je ook kiest, zou uitgerekend jij niet dezelfde blijven?
'het gedicht' mooi...emotioneel!
Welke keuze je voor je leven maakt, of het de juiste of onjuiste is, uiteindelijk loopt toch alles weer op zijn pootjes. HUGS
Ergens ben ik blij dat ik het gedicht nu pas lees, nu ik terug ben en je kan bellen en zien wanneer ik maar wil. Want ik denk dat ik tranen met tuiten geweend had als ik het tekstje voor mijn vertrek gelezen had.
Ik weet nog en zal niet vergeten: de zon is nu een vuurbal Sinterklaas is niet meer echt.
Je bent goed goed Do.
Ben blij dat we weer 'volle bak' magische momenten kunnen beleven.
@chretien: tis 'makkelijk' om iets van vroeger te posten als het met de inspiratie niet echt wil lukken. Fijn dat je het nog steeds mooi vindt! En dat 'hetzelfde blijven'? Uitgerekend ik? Ik beschouw het als een compliment, denk ik, hoewel ik niet echt weet wat je precies bedoelt. Daar gaan we weer ;-)
@tine: dank u!! En idd: in the end staat iedereen weer op zijn pootjes...Was het almaar zover!
@heleen: twas voor jou, tis voor jou, en ja, laten we nog maar een paar magische momenten beleven :-) Juuuh!
Post a Comment
<< Home