Joe Speedboot aan mijn zij

Het was voorbestemd: Joe Speedboot en ik. Ik wist het toen ik aan de Turkse zee het boek op mijn schoot liet rusten en zag hoe de kleuren van mijn strandrokje naadloos overgingen in die van het boek. Mijn boek.

Het boek vertelde me waar ik naar zocht, luchtig, aandoenlijk, Hollands ook. Het boek deed me nadenken...

Lezen over Joe Speedboot
Me afvragen hoe ik
had geheten als
Gele appelsien
Blauwe achtergronden
En alles blijft hetzelfde als

(Ik geef het toe: het gedicht is beter te begrijpen als je het boek ook gelezen hebt, en tja, wie weet daarbij ook nog eens met dezelfde vragen zit als ik. Maar verdorie, het is een absolute aanrader, want meteen tot één van mijn favoriete boeken allertijden gekroond...)