blind en coolio
Tell me Why are we
So blind To see
That the ones We hurt
Are You and me
Blauwe plekken op mijn knieën
Harde feiten op mijn bord
Het ene van vallen bij het snowboarden
Het andere van ik die veel te langzaam neerstort
posted by dorien @ 5:42 AM
4 comments
4 Comments:
Na elke landing, hoe onzacht ook, volgt het opstaan. Eerst al kruipend, dan zonder dat je het merkt sta je terug recht om tenslotte terug door de blauwe hemel naar een stralende gelukszon te zweven. Hoe donker je dagen ook zijn, weet dat die zon op je wacht...
Hoop dat de sneeuw de val verzacht, Do.
naar Landgraaf geweest zonder mij? elaba missie, next I'll be joining you.
Het leven is een groot evenement van vallen en opstaan... en de pijn van het vallen, verdwijnt met de tijd...
Post a Comment
<< Home