Jena 4 van 5

4.

De Jenzig


De Jenzig veroverd

De eindbestemming deed mijn hartje sneller kloppen. Zeker toen ik iedereen terugzag, ook mensen van wie ik zelfs niet wist dat ze zouden komen. Waw! Met een aantal beklommen we de Jenzig, een berg aan de rand van Jena. Een zalig weer, herinneringen ophalen, lachen, afzien,...Daarna 'grillen' en ook nieuwe mensen leren kennen. Net zoals in de oude dagen. Alleen was er deze keer Belgisch bier en chocolade. Op in geen tijd natuurlijk :-). Rond middernacht de stad ingetrokken met iedereen, sommigen duidelijk geen duvel gewoon :-) En ook dat was allemaal weer net als 5 jaar geleden. "We zijn blijkbaar allemaal niet veranderd," vertelde ik de Duitse Karsten. Die wijs zei: "Natuurlijk zijn we wel veranderd, maar dat willen we niet geloven, toch nu niet. Even doen alsof alles nooit anders is geweest. Maar dat is het natuurlijk wel." En ik denk dat hij gelijk heeft.


Mijn WG of Wohngemeinschaft waar ik een jaar heb gewoond. In Duitsland heb je geen kot, maar wel een verdieping, waar je met drie of meer studenten een keuken en badkamer deelt.


Vanaf de Jenzig heb je zicht op een speciaal deeltje geschiedenis van Jena. Als je goed kijkt zie je in het stratenplan van deze wijk de helft van de Duitse adelaar. Hitler wilde deze wijk laten aanleggen in de vorm van dit (nazi)Duitse symbool, maar is (gelukkig) slechts tot in de helft geraakt.


Op onze weg terug bezochten we de 'datsja' of het buitenhuisje van Amerikaan Daniel. Buiten de stad vind je vele van die zalige plekken.


Wanneer het maar kan, slaan Duitsers aan het grillen. Leukleuk :-) Net zoals in Australië staan er in de parken ook betonnen barbecues, waar de Duitsers gretig gebruik van maken.