Sprookje 6

Of hoe het er eigenlijk vooral om draait
Om te worden wie je bent

Sprookje 5b

Waw. In mijn studententijd nog muf en maf, vorig weekend op een zonovergoten dag alleen nog maar indrukwekkend. Brussel doet het goed. Ik hoorde heel veel Vlaams. Limburgs en West-Vlaams. En alles ertussenin. Ik zag er heel veel volk. Ik voelde heel veel plezier. En had zelf ook heel veel plezier. Ik wist ook weer waarom ik er ooit mijn hart heb verloren. En waarom ik het keer op keer opnieuw verlies. Verdwalen in een broodje op het Spanjeplein en verdwalen tussen vliegtuigen in een jubelpark-loods. Verdwalen in veel te veel trappen en verdwalen in cabaretzalen onder groene basiliekkoepels. Verdwalen in verhalen die ik al lang vergeten was en verdwalen in herinneringen aan vrienden die ooit vrienden waren. Verdwalen in een jeanneke-piscafé en verdwalen in een Spaans-Ierse cheddarpub. Verdwalen in nieuwe slakexperimenten en verdwalen in veel te luxueuze Louisalaan-etalages. Verdwalen in Engelse zakenmannen met visvelletjes en verdwalen in parken die door after-shampoos worden beschermd.

Sprookje 5- weekendje mezelf weer verliezen in BXL

Mijn Brussel ik verlies me weer
En loop je straatjes op en neer
Ze zijn jouw duizend armen
Hoe vaak liep ik hier toen
Niks om handen niks te doen
Gewoon mijn tijd wat te verdromen

Johan Verminnen

Sprookje en oh zo 2007

Geconfronteerd worden met jezelf
Is een moeilijke maar vooral
En uiteindelijk
Een heel mooie zaak