Tuesday, November 30, 2004

rudolph my favourite

Rudolph the red nose reindeer,
had a very shiney nose,
and if you ever saw it,
you would even say it glowed.
All of the other reindeer,
used to laugh and call him names.
They never let poor Rudolph,
join in any reindeer games.
Then one foggy Christmas Eve,
Santa came to say:
Rudolph with your nose so bright,
won't you come and guide my sleigh tonight?"
Then all the reindeer loved him,
as they shouted out with glee:
Rudoph the Red Nose Reindeer,
you'll go down in history!"

De beste kerstsong aller tijden als je het mij vraagt, met een melodie die je in geen dagen uit je hoofd krijgt. Allemaal zingen dus. In koor.

Monday, November 29, 2004

la vida loca

Living la vida loca

Vanavond voor de laatste keer Swingpaleis. En dat moet gevierd worden: na de opnames gaan we met z'n allen naar de Versuz. Geloven wie geloven kan, living la vida loca is dus nog niet zo ver gehaald, althans vandaag.

Geef mij dan maar mijn vrijdagavond. Want in de schouwburg van Leuven werd de opera 'Die Fledermaus' gespeeld. Saai, zou je op het eerste zicht denken, maar neen: niks saai, allesbehalve saai. Hoe komt iemand erbij? Ik heb van begin tot einde genoten. Vermits het om het laatste optreden ging, hoorde ik dat er nogal wat grapjes zijn uitgestoken. Zo kwam één van de spelers, die normaal gezien een plat, naar achteren 'gejeld' kapsel heeft, plots het podium op met rechtopstaand haar. Blijkbaar had iedereen op de Bühne het moelijk om zijn lach in te houden, maar niks van gemerkt, eigenlijk. Om maar te zeggen: de meesten van hen waren absoluut geen professionals (immers nog studenten aan het Lemmensinstituut), maar daar viel niet veel van te merken. Ze vulden de hele zaal met hun prachtige stemmen, en ik overdrijf echt niet. Dat is pas la vida loca.




Friday, November 26, 2004

Waarvoor?

Oh, I just can't wait to be king

Queen dus, in mijn geval. Maar queen waarvan? Queen of pop, queen of England? Het is niet simpel.
Niks is simpel. Zelfs het leven van de sint niet. De arme man moet zich op dit moment een weg banen door het drukke Vlaamse verkeer om overal in zijn grote sintenboek te gaan voorlezen. Hoe hij al die schoorstenen op één nacht bolwerkt, snap ik al helemaal niet.
En dat allemaal voor...Tja, waarvoor?

Thursday, November 25, 2004

join the joy ride

I say hello you fool I love you
Come join the joy ride

Als ik door de straten van ons landje rij, dan lijkt ons heel wegennet wel een joy ride. Iedereen 'koerst' tegen iedereen, vliegt zo snel mogelijk een rondpunt op, en probeert nog snel door het-oranje-dat-al-bijna-rood-is te crossen. Typisch Belgisch, want één keer je de Nederlandse grens oversteekt, is het discipline troef. Plots steekt niemand je nog voorbij als je 120 op de autostrade rijdt. Waar blijven ze, vraag ik me af. Wanneer zoeven ze me voorbij? Maar niemand, echt niemand, steekt me voorbij. Wat raar. Ik word er zelfs een beetje onrustig van, en vraag me -eerlijk waar -af, of ik niet te snel rijd. Stel je voor...
Enkele uurtjes later ben ik back in Belgium, want ze razen weer aan me voorbij, ook al rijd ik op dat moment al veel te snel. Joepie, racen maar, want een Belg is toch geen Belg als hij zich aan de regels houdt. Vrijheid troef, al hangt het er maar vanaf hoe je het bekijkt.

Mijn joy ride gaat trouwens vanaf februari veel korter worden, want, jawel: we verhuizen. Naar Hasselt. Naar een keileuk appartementje. Felicitaties worden met dank onthaald.

Tuesday, November 23, 2004

allemaal beestjes

Allemaal beestjes, shalalala, zoveel beestjes om me heen.

Overal beestjes vandaag, en jeuken dat dat doet. Grote beestjes, kleine beestjes, vliegende beestjes, kruipende beestjes, beestjes met veel poten, beestjes met kleurige ogen, beestjes met haartjes.
En ze kruipen verder. En ze vinden het leuk. Ze willen me allemaal iets vertellen, en ze willen allemaal wel ergens naartoe.
Ik heb niet gedronken, maar ik heb wel iets anders aan de hand.
Vandaag ben ik in zo'n bui dat ik vanalles wil doen, zo graag zelfs, dat ik ergens begin, dan weer aan iets anders denk, en daardoor met nog iets anders bezig ben. Inderdaad, uiteindelijk doe je dan helemaal niks. Dat moet je mij niet vertellen.

Misschien heeft het er wel mee te maken dat ik gisterenavond in de huid van Xandee mocht kruipen en in de Swinpaleis-piste 'I've got the music in me' met Tanja (Dexters) en An (Van elsen) heb mogen kwelen. Als er nu iets is wat ik niet in me heb is het de music, maar daarvoor heb ik heel wat beestjes in de plaats gekregen. Even goed, zo niet beter.

Monday, November 22, 2004

Heel gemakkelijk, absoluut niet moeilijk

What a beautiful day-hay-hay.

Vanavond weer Swingpaleis, en dus kan ik me weer mengen onder de beautiful people. Dat deed ik ook donderdag al, toen ik naar de Baghdad Blogger (oeps, niet Salam Pax, maar wel Raed Jarrar) ben geweest.

Na zijn uiteenzetting ontstond een hele discussie rond de vraag of blogs journalistiek zijn of niet. Raed ziet het zo:

"Ik wil geen journalist spelen, ik ben gewoon Raed in the middle.” Hij omschrijft wat hij doet als “deconstructing” the media: "ik geef mijn interpretatie van wat ik zie, en die komt niet altijd overeen met die van grote nieuwszenders. Ik wil er mee voor zorgen dat the big media hun job goed doen, maar ik wil die zeker niet overnemen."
Raeds blog wordt vooral door Amerikanen gelezen. Dat is ook zijn bedoeling. Zijn doelpubliek ligt niet in Irak, want dan zou hij de zaken zeker anders aanpakken. Hij wil vooral Amerika laten zien dat ze kritisch moeten omspringen met nieuws.

Very interesting allemaal, uitgebreider verslag vind je op volgende log. Ik ben er nog niet helemaal uit: wat is een blog, wat is journalsitiek? Heel moeilijk allemaal.

Daarom ga ik maar verder met mijn lichte leventje, waarin ik me alleen maar hoef af te vragen of ik deze keer wel op tijd aan de Grenslandhallen zal zijn. Heel gemakkelijk, absoluut niet moeilijk.

Thursday, November 18, 2004

Vreemd

Hoewel ik nu al een beetje moe ben, zal ik het nog eventjes moeten trekken. Vanavond vertek ik immers naar Utrecht, maar wel met een heel speciale destination: de Baghdad blogger. De Irakees werd bekend omdat hij tijdens de oorlog in Irak een online dagboek (een blog dus) bijhield. Hij beschreef erin hoe hij zich voelde, wat er in Irak gebeurde en op die manier ontstond er een heel goed beeld van 'de andere kant' van de oorlog, met andere woorden niet de kant van de gecensureerde, Amerikaanse big media. De Baghadad blogger, of Salam Pax, werd steeds populairder en heeft ondertussen al een boekje gepubliceerd. Nu is hij dus op een 'boogscheut' van ons voor tekst en uitleg.

Verder moet "Hanne Troonbeeckx" steeds weer opnieuw haar Swingpaleis-ervaringen vertellen. Mensen willen weten of An Van Elsen echt zo klein is, of Felice echt een ambetante kerel is wanneer de camera's afstaan en of Katrien van Temptation Island toch niet samen is met Tim de Pril. Ik weet het allemaal niet zo goed. Er wordt zoveel gezegd. Alsof ik na een half uurtje die mensen kan doorgronden. Nee dus. Het verbaast me hoe fel dit allemaal bij de mensen leeft...Echt vreemd.

Tuesday, November 16, 2004

alles nog eens overdoen

Soms maak je op een dag echt te veel mee om daarna rustig te gaan slapen. Dan moet je alles in je hoofd nog eens ontelbare keren overdoen, en zelfs dan is het nog niet genoeg. Dat gebeurde dus gisteren.

Ik was dan ook stand-in voor het Swingpaleis, wat betekent dat ik de generale repetitie moest meedoen 'als één van de bv's'. Ik was wat nerveus, en ook te laat. Shit, de opnames zijn nochtans in de Hasseltse Grenslandhallen, tegenover Kinepolis, aan het provinciehuis, niet ver van het centrum, en vooral: je kan er amper naast kijken. Maar toch ben ik erin geslaagd om opeens aan het kanaal uit te komen. Het kanaal ja. En de Grenslandhallen? Die zag ik plots niet meer.

Uiteindelijk ben ik binnen geraakt, te laat, via een verkeerde deur, en voila: vanaf dan was ik Hanne Troonbeeckx en werd ik omringd door Felice, Belle Perez, Jan van Brussel en andere mensen die je normaal gezien niet zo snel tegen het lijf loopt. Als een echte Hanne heb ik het beste van mezelf gegeven in de piste, ben ik op de Swingpaleis-tafels geklommen, en heb ik gezellig aan de spelletjes meegedaan.

Alsof ik nog niet genoeg bekende Vlamingen had gezien tijdens de repetitie, bleken er zelfs bekende mensen in het publiek te zitten: opeens dook Tom Van Imschoot, voetballer bij STVV, op tussen de grijze massa. Genoeg is genoeg, zegt een mens dan. En rustig reed een onbekende stand-in naar huis. Zingend weliswaar.

Monday, November 15, 2004

feeling all right

"I want to walk up the side of the mountain
I want to walk down the other side of the mountain,
I want to swim in the river and lie in the sun,
I want to try to be nice to everyone."

Sounds nice, doesn't it? The new hype on the internet is called the 'nature anthem'.
It isn't very hip, it isn't very 'deep', but it's very catchy and the video clip is oh so funny.

Curious? Just have a look (Quick time video warning)!

I'm singing the song already, and I just can't stop (which is quite annoying, I know), but ever since I have heard the melody coming out of the boxes, I seem to live my life on a higer level.

Just kidding, I feel all right today, that's all ;-)

Saturday, November 13, 2004

We are all sorry

Europe: "So, dear American friends, how about your promise to vote president Bush out of the White house and get another democratic president over there in Washington?"

49 % of the USA:
"We failed, sorry everybody..."

Europe:
"Ah, never mind, apologies accepted."





Friday, November 12, 2004

commemoration day

We had a day off in Belgium yesterday, because the end of the First World War was commemorated. It seemed that not too many people love to honour this day, because I couldn't find much Belgian flags in the streets and on the houses. Of course, it's almost a century ago that troups decided to stop that terrible war. And, yeah, people have better things to do nowadays...

Me too, by the way. I went to Antwerp to the biggest Belgian book fair of the year, the boekenbeurs. People were bumping against each other because, like every year, the place was far too crowded. But then again, you don't really go for the books. You go to the fair for the atmosphere, for the authors, in other words, just for the pleasure of telling friends and colleagues afterwards: "I went to the book fair". Because nothing else sounds so intelligent.

Maybe placing a nice, Belgian flag in front of my window (which wouldn't make much of a difference, because only the chicken of our neighbours would be able to see it, but that's a minor detail) had been a better idea.

Wednesday, November 10, 2004

linken blinken niet altijd

Ohoh, blijkbaar moet ik dus echt werk maken van een promo-actie voor mijn blog. Of ik nu in het Engels, Nederlands, of Chinees schrijf, de mensen moeten me eerst weten te vinden natuurlijk. Daarvoor moet je wel heel wat moeite doen: zo laat je je best opnemen in een search engine als Technorati. Allemaal goed en wel, maar uiteindelijk komt het er toch op neer dat je daarbij iets moet aanpassen in je html-opstelling (lees: onbegrijpelijke computertaal) en dan loopt het falikant fout. Zelfs een foto heb ik nog altijd niet op mijn blog 'gemaneouvreerd' gekregen, laat staan een opname in een search engine.

Maar misschien zoek ik ook wel uitvluchten, want zeg nu zelf, een wildvreemde die elke dag mijn blog zou komt bekijken, een 'comment' post, en uiteindelijk misschien zelfs linkt naar mijn blog...Alleen de gedachte al.Brrr.

Goed, ik zie wel waar ik uitkom, en doe ijverig verder. Een blogmadam waar ik alvast ontzettend veel respect voor heb is de Limburgse Tine. Ik had haar gevraagd om eens een blik te werpen op mijn nederig stulpje hier, en dat heeft ze ook gedaan (zie de comment bij 9/11). Als ik ooit links krijg geplaats op mijn frontpage krijgt ze een ereplaats. Binnen honderd jaar dus ;-) Bij deze toch al een petieterig linkje via deze post.

Tuesday, November 09, 2004

Yes sir, in English

Today, I'll give it a try in English. Not only because more people will be able to read my blog, but also because it's good to practice my foreign languages. I might write in Dutch again tomorrow, because it is always easier to communicate in your mother tongue, at least that's what I think...

It seems a rather boring day, but then again, that depends on how you want to look at things. What did capture my attention, is the huge discussion about the concert of DJ Tiësto in Hasselt, a town in Belgium. It was the first time that a huge concert took place in Hasselt, because the hall there is brand new (and very big, with great acoustics). Tiësto played 8 hours long (from 10 pm to 6 am)and quite a few inhabitans of Hasselt couldn't sleep because of the bass sounds or the people singing and shouting after the concert.

Isn't it a bit silly that that's what people are talking about, that such things make or break their days? Of course, they had major sleeping problems, but above all, it's clear that they don't have anything else to worry about. The youth is making (a bit of) noise while happily partying, tell me, isn't that something to be grateful about?

Monday, November 08, 2004

je hebt zo van die dagen

Hier ben ik weer, levend en wel, maar dat is dan ook alles. Want wat heb ik slecht geslapen vannacht. Als je één keer begint te piekeren, lijkt er geen einde aan de stroom van gedachten te komen. Uren heb ik erover gedaan om mijn hoofd een beetje leeg te krijgen, en dan sta je na een kort nachtje op, en gaat de spiraal gewoon verder. Conclusie van het hele gedoe is de volgende: bezig blijven, vooral niet nadenken, en ook niet nadenken over of dat al dan niet de goede oplossing is, wat ik nu al aan het doen ben, en wat eigenlijk betekent dat ik al opnieuw aan het piekeren ben. Niet dus, ik ben bezig, zie je dat dan niet ;-)

Thursday, November 04, 2004

de wereld is een dorp

Terwijl iedereen het over de verkiezingen in Amerika heeft, ga ik er voor de verandering eens over zwijgen. Niet dat het er niet toe doet, verre van, maar er valt ook heel wat anders te beleven op deze planeet.
Ik denk maar aan de dood van Theo Van Gogh en het massale lawaaiprotest dat daarop volgde in Amsterdam. Een betoog voor vrije meningsuiting en tolerantie was het. Mag ook wel, nu een moord naar aanleiding van iemands mening geen eenmalig feit meer blijkt te zijn in Nederland, remember Fortuyn.
Ik denk aan een leuke stewardess, Queen of Sky, die ontslagen werd omdat ze op haar blog een foto van zichzelf in stewardessuniform had gepost. Dat mag niet van haar luchtvaartmaatschappij. Ik heb een probleem om door te linken naar haar blog, daarom hier de url: queenofsky.journalspace.com.
Ik denk aan Vlaams Blok parlementslid Marie-Rose Morel, die absoluut mee op reis wil met Prins Filip (niet te geloven, toch?) en aan Elton John, die trouwplannen heeft.

De wereld is een dorp, het ziet er wel zo uit.

Tuesday, November 02, 2004

bloemenweek-end

Na drie dagen afwezigheid sta ik er weer helemaal. Zo'n verlengd week-end is toch de beste uitvinding ooit. Je kruipt zondagavond in je bed en je weet dat je de volgende morgen kan blijven liggen, en liggen, en liggen. Ook al is het maandag, en rij je normaal gezien met honderenéén andere mensen op een onmogelijk uur richting je werk. Haha, niet deze keer...
Je moet er dan wel iets voor in de plaats doen natuurlijk. Overleden familieleden gaan bezoeken bijvoorbeeld. Maar dat heb ik er wel voor over, ergens vind ik dat zelfs heel fijn. Ik vraag me dan af of mijn grootvader, die ik nooit heb gekend, fier is op mij, op mijn zusje en op papa. Ik zou graag willen weten wat ze van de bloemen vinden, en of ze vinden dat we wel genoeg aan hun denken. Ik zou graag willen weten of de geschiedenis zich echt herhaalt en op wie ik lijk, of juist helemaal niet. Heel wat overpeinzingen voor het begin van de week, maar dat mag ook wel eens, vind ik.