stars are blind
Zonet toen ik mijn auto uitstapte kon ik mijn oren niet geloven. Wat zeg ik, ik kon mijn neus niet geloven. Want de geur van een zwoele zomeravond kwam me tegemoet. De geur van een warme, hete dag waar nooit een eind aan lijkt te komen.
Het deed deugd de zomer nog eens te ruiken. Voor mij een mengelmoes van zonnecrèmes, zomerse maaltijden, zout van de zee, en meer van dat alles. Vraag me dan ook niet wat die geur in hartje Runkst deed. Maar ze was er.
En het mooiste van al? Ik ruik ze nog steeds. Hmmmmm :-)